Wat ik graag anders had willen doen In de eerste plaats was ik totaal vergeten om het gesprek zelf voor te bereiden. De voorbereiding was anders dan normaal, omdat ik gewend ben eerst een gesprek te hebben en dan een voorstel te schrijven. Dat gaf de illusie alsof dat voorbereiding genoeg was. Ik had echter vooraf vragen voor hen moet bedenken. Hoe gaan de audits nu? Waar zijn jullie al tevreden over als het gaat om de huidige aanpak? Wat maakt dat jullie het nu op basis van Waarderend Onderzoeken willen doen? Hoe zat de eerdere audittraining in elkaar? Wat waardeerden jullie daaraan? Zulke logische vragen, waarvan ik waarschijnlijk dacht dat die op basis van mijn ervaring wel naar boven zouden komen. Echter, mijn beste ervaringen zeggen juist: bereid je goed voor! En dat had ik niet gedaan. In de tweede plaats had ik gelijk bij de start van het gesprek willen luisteren naar mijn intuïtie. Ik had willen voorstellen om de positie aan tafel te veranderen, zodat ik hen beide makkelijker tegelijkertijd kon aankijken en ik mij ook gemakkelijker zou voelen. Dan had ik gelijk een stuk regie op de vorm gepakt, waardoor ik ook makkelijker vragen had kunnen stellen over hun achtergrond. Intuïtie is gebaseerd op ervaring. Omdat ik het wel had waargenomen, maar er niets mee had gedaan, was ik ook hier weer te weinig op mijn ervaring afgegaan. In het vervolg van het gesprek had ik vervolgens beter het betrekkingsniveau ter sprake kunnen brengen: hoe verhouden wij ons tot elkaar? Wat maakt dat zij behoefte hebben aan afstand in deze situatie? En hoe zit het met die afstand als we later zouden gaan samenwerken? Waarbij het natuurlijk prima is als zij de afstand willen bewaren om mij te kunnen beoordelen. Als het uitgesproken is, is het ongemak weg en zitten we op eenzelfde niveau. Dat bleek ook in het telefoongesprek, waarin we samen openhartig konden praten over wat er gebeurd was. Dus in de afsluiting was het contact alsnog gemaakt.
Heb ik nu geleerd van mijn falen? Dat zou je zeggen, want ik weet heel goed waar het misging en ook wat ik beter had moeten doen. Echter, die kennis is juist gebaseerd op mijn eerdere succeservaringen. Als ik die niet had gehad, had ik volledig in het duister getast. Nu weet ik: ik had juist meer met mijn ervaring moeten doen! Ik had mij moeten voorbereiden, vragen moeten bedenken, mijn intuïtie moeten volgen, open het betrekkingsniveau moeten bespreken om zo de behoefte af te stemmen. Want dat heb ik in het verleden juist op mijn beste momenten gedaan. Door dit falen, wordt juist de waardering en het belang van die ervaringen versterkt. Dus nuttig is het zeker als het af en toe helemaal misgaat, omdat in het contrast met het succes helder wordt wat echt belangrijk is. Daarom wil ik dit ook met je delen. Dat de opdracht nu niet doorgaat, is iets waar ik vrede mee heb. Als de klik er niet is, ga je daar later toch last van krijgen in de uitvoering. Aan de andere kant had het mij wel geweldig geleken om samen met een groep leiders en docenten te gaan ontdekken hoe je op een waarderende manier audits kan doen. Dus, als jij daar ook nieuwsgierig naar bent… je weet me te vinden. Samen hebben we genoeg ervaring waarop we kunnen bouwen.
|