• Ben jij of ken jij iemand die in een sociaal wijkteam werkt?
• Word je wel eens overvallen door vragen van ouders waar je geen kaas van hebt gegeten?
• Kom je vaker dan 1x per maand in een gezin met een drukke peuter of een pittige puber? 

Als je 2 van deze vragen met ja hebt beantwoord, dan is dit verhaal voor jou bedoeld. Onlangs las ik een bericht over wijkteams die gebukt gaan onder individuele hulpvragen. Ik was geschokt en tegelijk verbaasd. Geschokt omdat ik me zorgen maak over deze hardwerkende professionals die zich zo uit de naad moeten werken om alle vragen te beantwoorden. Verbaasd omdat ze blijkbaar nog geen kennis hebben genomen van nieuwe eigentijdse interventies zoals de OpvoedParty, waarmee je vele malen efficiënter, met minder inspanning, meer ouders tegelijk kan bereiken.

Horror aan de keukentafel

Laatst vertelde een coördinator dat de generalisten in haar team een boekje bij zich hadden met opvoedtips. Met tal van opvoedproblemen gerangschikt op alfabetische volgorde. Reuze handig, toch  als je in een gezin met opvoedvragen terechtkomt en jij je geen raad weet?

Mijn mond viel open. Als dit de manier van Eerste Hulp Bij Opvoeden is, dan is het treurig gesteld anno 2016. Ik kan het die generalist niet kwalijk nemen. Die is zijn hele leven lang bezig geweest met ouderen of volwassenen, in het beste geval met jongeren. En wordt nu ineens geacht kennis te hebben van opvoeden, ouderschap en gezinnen. Mijn worst case scenario van een aantal jaren terug is waarheid geworden. Dieper kunnen we volgens mij niet zinken tijdens een keukentafelgesprek.

Het kan ook anders!