Hallo leuke , 

(Heb je mail 1 en 2 niet gehad deze week? Je vindt de links onderaan deze pagina.) 


Anderhalf jaar geleden was ik bezig met de inrichting van mijn nieuwe kantoor.
Ik ging naar de tapijtboer, samen met Ron.
Het is dat ik zélf echt het tapijt wilde zien en aanraken voordat ik het zou kopen.
Anders was ik het liefst thuisgebleven.

Want.
Mondkapjesplicht.
Wat had ik het er ongelofelijk moeilijk mee!

Van huis uit was 'alternatief dokteren' de gewoonste zaak van de wereld.
En vanaf het moment dat ik bewust met persoonlijke ontwikkeling bezig ging, kreeg ik maar niet genoeg van dingen als NLP, hypnose, yoga, meditatie, alles van Joe Dispenza en zijn vrienden (Gregg Braden & Bruce Lipton), maar ook bijvoorbeeld het ademwerk van Wim Hof. Ik hou van die man. Jarenlang voor gek versleten en inmiddels verovert onze Iceman de wereld!

Als ik íets zelf had ondervonden, mede door zijn ademhalingsoefeningen, was het wel hoe belangrijk het is om flink veel zuurstof binnen te kunnen krijgen en goed te ademen.
Dus werkelijk álles in mij ging op slot als ik verplicht zo'n kapje op moest. 

Wat ik toen nog niet zo in de gaten had, was dat er iets is wat misschien nog wel veel schadelijker is dan dat.
En dat is je systeem voeden met frustratie, woede en verongelijktheid.
Ik was namelijk net een snelkookpan in dit soort situaties.
Ik stapte nog net niet briesend de winkel in, maar het scheelde niet veel.

Ik dacht, als ik nou een beetje achter Ron met de mondkap loop, dan zien ze misschien niet dat ik 'm niet opheb.
Haha, nou dat kon ik dus shaken.
"Eh mevrouw, wilt u alstublieft uw mondkap opzetten, dat is verplicht!"
Ik kan me niet meer herinneren wat ik antwoordde, maar puntje bij paaltje mocht ik écht de winkel niet in als ik niet braaf deed wat er van me gevraagd werd.
Die mevrouw en ik zaten natuurlijk direct in elkaars allergiezone.
Maar goed. Mokkend dat tapijtje uitgezocht.
Zo gepiept.
Tien minuten denk ik.
Maar wel boos. Zo boos. Woedend. 
Dat bleef veel langer hangen dan 10 minuten.
En maakte het tussen Ron en mij ook niet bepaald gezellig natuurlijk. 

Gisteren zat ik op de boot van Schiermonnikoog terug naar de vastewal.
Ik heb een paar heerlijke dagen gehad, in mijn uppie in een huisje.
Afgelopen half jaar is er enorm veel in mij veranderd.
Ik heb zoveel oude emoties opgeruimd, dat het me heel goed afgaat om weinig of geen weerstand meer te ervaren. 
En als het er wel is, lukt het me vaak goed om zware energie te shiften naar licht. 

Op de heenreis had ik besloten gewoon keurig mijn mondkapje op te doen op aan boord.
Vanaf de kade is het al verplicht.
Ik hou me niet meer bezig met de (on)logica. 
Kost me te veel energie.

Bovendien heb ik tegenwoordig ook met mondkap zat lucht.
Je moet namelijk weten dat ik sinds afgelopen zomer een fantástisch exemplaar heb.
Gekocht op Ibiza. Bij de apotheek nota bene. Kostte wel 12 euro, maar deze is mij op het lijf geschreven.
Als je wilt weten waarom, klik dan even hier.
Ik heb onderaan de pagina een fotootje opgenomen.

Mijn man vindt 't debiel en provocerend dat ik dat ding gebruik.
Maar hij is dus gewoon goedgekeurd door apotheken daar he?
En het is geen sinaasappelnetje of zo (al scheelt het niet veel).

Gisteren, op de terugreis, had ik met mezelf afgesproken dat ik ter voorbereiding op "Oog voor het Leven" in de flow zou gaan schrijven wat mijn allergrootste dromen zijn voor mezelf. Wat ik wil, waar ik naar verlang, hoe ik me wil voelen, wat ik wil meemaken etc. etc. etc.

Terwijl ik aan het schrijven was, voelde ik hoe fantástisch ik me begon te voelen. De woorden bleven komen en de goede gevoelens bleven stromen en groeien.
Ik wilde er nog meer van en ik dacht: En nu verdubbelen deze energie. En nóg een keer. Ik dreef bijna weg!

Er zijn een paar simpele technieken die zo effectief zijn dat ik me wel eens afvraag waarom ik die niet standaard tig keer op een dag gebruik.
Want het voelt echt zo heerlijk om die good vibes van kruin tot tenen plus overal om me heen te voelen.

Ik kreeg er lol in. Ik sprak met mezelf af. Ik wil me nu zoooo goed voelen dat ik gewoon de mensen om me heen besmet. 
Dus ik begon met volle intentie mijn energie door de boot te verspreiden. 
Toen ik opkeek van mijn schriftje zag ik dat er een meneer aan de andere kant van het plastic zeiltje stralend naar me zat te kijken.
Ik had hem niet eerst aangekeken. Ik schreef door terwijl mijn energie hoger en hoger werd.
Haha dacht ik, het werkt!

Ik keek om me heen. Zag ik nog meer 'proefkonijnen' voor mijn experiment?
Jawel. Er zaten 2 uitgebluste mannen een stukje verderop.
Van een hoveniersbedrijf, dat had ik op hun bedrijfskleding gelezen bij het aan boord gaan.
Ze zager eruit of ze de hele dag knetterhard hadden gewerkt. En dan met dat stormachtige weer.
Er zat geen fut meer in ze. Ze zaten wat verveeld op hun telefoon te scrollen.

Ik dacht: Zij kunnen ook wel wat energie gebruiken.
Dus in gedachten blies ik mijn energie hun kant op.

Toen dacht ik: Laat ik naar het toilet gaan. Want dan moet ik mijn mooie mondkapje op. Kijken wat dat doet.
Ik kan je vertellen dat ik naar het toilet liep met een compleet andere vibe dan destijds in de Carpet Land.
Good vibes, dikke smile. Zelfverzekerd lopen. En lol hebben. Gewoon zo'n lol. Om mijn eigen spelletjes. 
Ik liep langs de mannen. En drie minuten kwam ik weer voorbij om weer op mijn plek te gaan zitten.

En ik zag dat die 2 mannen aan het smoezen waren. En ze moesten lachen. Ik weet zeker dat het ze het over mij hadden.
Ze lachten en keken en lachten en keken.
Ik kan niet zeker weten wat ze zeiden.
Maar in mijn gedachten kwam op dat ze enorm veel lol hadden om mijn Ibiza-mondkapje met big smile erachter.
En... missie geslaagd. Ze zagen er ineens veel vrolijker uit, de telefoontjes gingen weg en ze hebben de rest van de reis met elkaar zitten kletsen.

Ik las vandaag de uitspraak:

"Life is a ticket to the greatest show on earth" (Martin H. Fischer)


Laten we wel wezen. Het is wel een show toch, waar we in zitten. Maar ik kan je wel vertellen dat het zoveel leuker is als je er mee speelt en er de lollige kant er ook van in kunt zien in plaats van de strijd aan te gaan. 

Ik merk het verschil aan alles en in alles.
En het is eigenlijk zo gemakkelijk om hiervoor te kiezen. Je hebt talloze kansen op een dag om te shiften van high naar low.
En hoe vaker je dat doet, des te meer je daarin getraind raakt.

Met mijn kleine experimentje van gisteren werd een saaie boottrip een superleuk reisje. 

Een jaar geleden was ik elke dag nog zo bezig met alle dingen die weerstand in me opriepen. Waar ik me over opwond. Wat anders moest. 
Prima, die fase. Heeft me heel veel gebracht. Ik heb mijn ogen nergens voor gesloten. Ik ben niet naïef. Behoorlijk wereldwijs.
Maar ik kan nu wel bewust kiezen waar ik meer van wil.
En dat is van lichtheid.

Ik ben niet boos meer.
Ik ben niet meer ongeduldig.
Ik ben niet meer gefrustreerd.
Ik voel me geen slachtoffer meer
Ik voel me niet meer onvrij of opgesloten.

En dat terwijl mensen regelmatig tegen me zeggen: Heftig joh, waar jij in zit. Met jullie scheiding enzo?!

Ik snap die reactie.
Mensen hebben vaak geen voorbeeld van dat het anders kan.
Zien geen uitweg.
Zijn vooral afgestemd op radio bullshit.
Totaal het Oog voor het Leven kwijtgeraakt.

Zo ongelofelijk zonde en niet nodig.

Hoe sta jij momenteel in het leven?
Waar focus je op?
Hoe is het met je energie gedurende de dag?
Hoe vaak ontmoedig jij jezelf?
Of kun jij jezelf juist gemakkelijk weer 'lostrekken' wanneer je maalt, piekert of even geen oplossing ziet?

Ik kan het niet genoeg herhalen.
Als jij kunt toveren met (jouw) energie, dan heb je echt een zoveel leuker leven.
En het is de tijd.
Tijd om je te herinneren dat je dit al kunt.
Dat het heel natuurlijk voor je is.
Dat alleen ons mens-zijn heeft gemaakt dat we serieus denken dat dit allemaal hocus-pocus is.

Kijk eens of jij vandaag ook eens een beetje kunt experimenteren en iets zwaars kunt omtoveren in iets lichters.
Laat je me weten wat je hebt gedaan? Vind ik heel leuk om te lezen! 


Zuuuperzonnige groet,


Astrid




PS:


Dit is mail 3 van de Warming Up Week Oog voor het Leven
Maandag 21 februari start ik hiermee in De Zonnebank.
Ik ga je hier nog meer over vertellen deze week.

Morgen krijg je mail 4 van 5.
Tenzij je denkt. Dank je, maar nee dank je.
Meld je dan even af